Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Translated to:	Recollect 1

3 Poems contain یاد گیر

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.24-32.24

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.24

German Translation

[1] طفیل هستی عشقند آدمی و پری
ارادتی بنما تا سعادتی ببری

[2] بکوش خواجه و از عشق بی‌نصیب مباش
که بنده را نخرد کس به عیب بی‌هنری

[3] می صبوح و شکرخواب صبحدم تا چند
به عذر نیم شبی کوش و گریه سحری

[4] تو خود چه لعبتی ای شهسوار شیرین کار
که در برابر چشمی و غایب از نظری

[5] هزار جان مقدس بسوخت زین غیرت
که هر صباح و مسا شمع مجلس دگری

[6] ز من به حضرت آصف که می‌برد پیغام
که یاد گیر دو مصرع ز من به نظم دری

[7] بیا که وضع جهان را چنان که من دیدم
گر امتحان بکنی می خوری و غم نخوری

[8] کلاه سروریت کج مباد بر سر حسن
که زیب بخت و سزاوار ملک و تاج سری

[9] به بوی زلف و رخت می‌روند و می‌آیند
صبا به غالیه سایی و گل به جلوه گری

[10] چو مستعد نظر نیستی وصال مجوی
که جام جم نکند سود وقت بی‌بصری

[11] دعای گوشه نشینان بلا بگرداند
چرا به گوشه چشمی به ما نمی‌نگری

[12] بیا و سلطنت از ما بخر به مایه حسن
و از این معامله غافل مشو که حیف خوری

[13] طریق عشق طریقی عجب خطرناک است
نعوذبالله اگر ره به مقصدی نبری

[14] به یمن همت حافظ امید هست که باز
اری اسامر لیلای لیله القمر

[1] For the sake of love's existence are man and Pari ,
A little pure desire ,show ,so that a great happiness in attaining to true love thou mayst achieve .

[2] Khwaja strive portionless of .love be not
For none buyeth the slave with the defect of being void of skill .

[3] The wine of the morning draught ,and the sweet sleep of dawn ,how long
For pardon strive by the supplication of mid - night ; and ,with the weeping of the morning .

[4] O dainty one ,sorcery - player what doll art thou thyself
Neither in front of the eye art thou nor hidden from vision art thou .

[5] A thousand holy souls consumed on account of this jealousy ,
For ,every morning and evening ,the candle of another assembly thou art .

[6] The message from me to His Highness Asaf ,who taketh ,
Saying Recollect two hemistiches of mine in Dan verse

[7] Come ,so that ,even so ,the world's way I may behold
If ,examination ,thou wilt make ,wine ,thou drinkest and grief ,sufferest not .

[8] On thy head of beauty ,aslant in pride be not the crown of sovereignty
For ,the beauty of fortune ,and worthy of throne and of the crown of gold ,thou art .

[9] By the perfume of Thy tress and Thy cheek ,go and come ,
The morning breeze for acquiring from Thy tress the power of perfume - diffusing ,and the rose for acquiring from Thy cheek splendour .

[10] Since ,prepared of vision ,thou art not ,union ,seek not ,
For ,no good doeth the world - viewing cup of Jamshid at the time of being without vision .

[11] Turneth calamity the prayer of the corner - sitters
With a corner of thy eye ,at us corner - sitters wherefore lookest thou not

[12] O beloved come and ,from us ,with the capital of thy beauty ,sovereignty purchase
Careless of this matter ,be not ,lest sorrow thou suffer .

[13] Love's Path is a path wonderfully dangerous ,
We seek refuge in God If to a place of safety ,the path thou take not .

[14] By the blessing of the prayer of Hafiz ,is hope that again
I may see the traces of glories of my Laila the true Beloved in the path of the night ,luminous with the moon .

[1] Menschen und Feen sind ungebetene Gäste der Liebe, Zeige mir Willenskraft, sicher entführst du das Glück.

[2] Suche keinen Genuß, wenn du nicht im Stand bist zu schauen, Denn der Spiegel Dschemschids nützet den Sehenden nur.

[3] Morgentrunk und Morgenschlaf, wie lange noch währt dieß? Sinn' auf Entschuldigung, höre das Morgengeschrey.

[5] Tausend heilige Seelen, sie sind entbrennet voll Eifer, Weil du Abends und früh Anderen haltest das Licht.

[7] Komm', ich habe so viel aus langer Erfahrung gelernet, Welcher das Weinglas leert, leeret die Sorgen auch aus.

[8] Niemals sey der Wipfel von deiner Cypresse gekrümmet, Denn wahrhaftig du bist würdig der Krone des Throns.

[9] Rosen und Ostwind kommen und gehen mit Glanz und Gerüchen, Diese vom Dufte des Haars, jener vom Licht des Gesichts.

[11] Winkelsitzergebet verhütet Schaden und Unglück. Warum blickest du nicht mir nach dem Winkel des Aug's? Was soll ich thun, verwirrt von der Trennung, und von dem Genuße? Immer bist du im Aug', aber von Angesicht fern.

[12] Komm' und kaufe die Herrschaft von uns mit dem Schatze der Schönheit, Sorge dafür, daß du's nicht mögest verzehren umsonst. Höre den Meister, und sey nicht ganz entblößet von Liebe, Niemand kaufet den Knecht, wenn er nicht Tugenden hat. Jegliche Nachricht öffnet das Thor zu neuen Geschäften, Deßhalb bin ich berauscht, bin so verloren und irr'. Zeige mir doch den Weg in diesen finsteren Gängen. Schon tönt Morgengebet, tönet das Morgengeschrey.

[13] Wunderlich ist der Weg der Lieb' und voll von Gefahren, Laßt uns flüchten zu Gott, daß er uns Sicherheit geb'. Siehe! sie kommen und gehen in Hoffnung des Duftes der Locken, Winde verstreuen das Roth, Rosen bedienen sich deß. Durch die Schmerzen der Freundinn bin ich auf ewig gebunden, Hin ist mein Leben durch sie, aber mich kümmert es nicht. Kennet der Unerfahrene wohl die heimlichen Freuden? Wollte Gott, ich hätt' Kräfte zu Freuden des Gau's! Mein Geheimniß, o Freund! ist durch die Thränen verrathen, Du erbarme dich mein, der zur Genüge mich kennt! Trockenen Mund's gieng ich vorbei am Wasser des Lebens, Hilf mir, Schenke, o hilf, reich' mir vom lautersten Trunk! Wenn Hafis für dich einst stirbt, an der Schwelle der Thüre Wird ihm durch den Tod ewiges Leben zu Theil.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.2-10.2

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.2

German Translation

[1] شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد
زدیم بر صف رندان و هر چه بادا باد

[2] گره ز دل بگشا و از سپهر یاد مکن
که فکر هیچ مهندس چنین گره نگشاد

[3] ز انقلاب زمانه عجب مدار که چرخ
از این فسانه هزاران هزار دارد یاد

[4] قدح به شرط ادب گیر زان که ترکیبش
ز کاسه سر جمشید و بهمن است و قباد

[5] که آگه است که کاووس و کی کجا رفتند
که واقف است که چون رفت تخت جم بر باد

[6] ز حسرت لب شیرین هنوز می‌بینم
که لاله می‌دمد از خون دیده فرهاد

[7] مگر که لاله بدانست بی‌وفایی دهر
که تا بزاد و بشد جام می ز کف ننهاد

[8] بیا بیا که زمانی ز می خراب شویم
مگر رسیم به گنجی در این خراب آباد

[9] نمی‌دهند اجازت مرا به سیر و سفر
نسیم باد مصلا و آب رکن آباد

[10] قدح مگیر چو حافظ مگر به ناله چنگ
که بسته‌اند بر ابریشم طرب دل شاد

[1] Wine and hidden pleasure love what are they Baseless work .
On the ranks of our own profligates the murshids we dashed and joined them What is fit to be be

[2] Unloose the heart's knot of thought and of hesitation and think not of the sky
For such a knot ,the thought of no geometrician hath loosed .

[3] At Time's changes ,wonder not .For the sphere
Recollecteth many a thousand tales of sorcery of this kind

[4] With respect learning and knowledge take the goblet .For its composition
Is of the dust of the skull of Jamshid ,of Bahman ,and of Kubad .

[5] Where K'a ,us and Kay went ,who is informed
How Jamshid's throne went to the wind of destruction who is informed

[6] From passion for Shirin's lip ,yet I see
That ,from the blood of Farhad's eye ,the tulip blossometh .

[7] Perchance the tulip knew Time's unfaithfulness
For ,since she was born and become ,from out of her hand she hath not placed the cup of wine .

[8] Come come so that ,awhile ,with wine of love ruined effaced and non - existent we may become
Perchance by means of love to that great fortune union with the true Beloved we may ,in the stage of effacement in this ruined place the world ,the field of the first ,and the last ,world reach .

[9] For wandering and journeying ,me ,permission give not
The breeze of Musalla's dust ,and the water of Ruknabad .

[10] Like Hafiz ,take riot the cup save to the sonnd of the harp
For ,to the silk cord of joy ,they have bound the glad heart .

[11] If from the hand ,I put not down the cup ,carp not at me
For ,purer than this cup to me no companion hath appeared .

[1] Heimlich lieben und trinken, was ist's? ein lockeres Tagwerk. Ich mich zur Trunkenen schlag', sey es nun, was es auch sey.

[2] Löse den Knoten des Herzens, und sorge dich weiter um's Loos nicht, Kein Geometer hat noch diese Verwirrung gelößt.

[3] Ueber den Handel und Wechsel der Zeit sollst du dich nicht wundern, Aehnliche Zauberei'n haltet das Schicksal bereit.

[4] Halte bescheiden das Glas, es ist zusammengesetzet, Aus den Schädeln Dschemschids, Keikobads und Behmens,

[5] Wer lehrt uns, wohin Kaiwas und Nimrod gegangen? Wie der Thron Dschemschids endlich in Stücke zerfiel?

[6] Siehe Ferhad, wie sehnet er sich nach den Lippen Schirinen's Aus der Thränenfluth sproßen die Tulpen vor ihm.

[7] Siehe die Tulpe, sie kennt, wie treulos der Wechsel der Zeit ist, Denn sie gab das Glas niemals bisher aus der Hand.

[8] Komm, ich will vom Weine berauscht und wüst seyn ein wenig, Denn ich finde vielleicht Schätz' im verwüsteten Bau.

[9] Weder die Fluth Roknabads, noch der Hauch des Winds von Mosella, Geben mir Freiheit, von hier mich zu entfernen auf lang. Was mich traf von den Leiden der Liebe, das hat mich getroffen, Vor dem Bösen des Augs schütz' die Geliebte, o Herr!

[10] Nimm nicht das Glas wie Hafis, du nimm's bei dem Schalle der Laute, Freude des Lebens hängt seidenen Faden entlang.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.23-4.23

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.23

German Translation

[1] بیا که قصر امل سخت سست بنیادست
بیار باده که بنیاد عمر بر بادست

[2] غلام همت آنم که زیر چرخ کبود
ز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزادست

[3] چه گویمت که به میخانه دوش مست و خراب
سروش عالم غیبم چه مژده‌ها دادست

[4] که ای بلندنظر شاهباز سدره نشین
نشیمن تو نه این کنج محنت آبادست

[5] تو را ز کنگره عرش می‌زنند صفیر
ندانمت که در این دامگه چه افتادست

[6] نصیحتی کنمت یاد گیر و در عمل آر
که این حدیث ز پیر طریقتم یادست

[7] غم جهان مخور و پند من مبر از یاد
که این لطیفه عشقم ز ره روی یادست

[8] رضا به داده بده وز جبین گره بگشای
که بر من و تو در اختیار نگشادست

[9] مجو درستی عهد از جهان سست نهاد
که این عجوز عروس هزاردامادست

[10] نشان عهد و وفا نیست در تبسم گل
بنال بلبل بی دل که جای فریادست

[11] حسد چه می‌بری ای سست نظم بر حافظ
قبول خاطر و لطف سخن خدادادست

[2] Beneath the azure vault ,I am that slave of resolution ,who
Is free from whatever taketh colour of attachment .

[3] What shall I tell thee Last night ,in the wine - tavern the stage of Truth completely intoxicated .
Me ,Jibr'a ,il of the invisible world gave tidings how glad ,

[4] Saying O Falcon of lofty vision ,sitting on the Sidra tree of lofty degree
Not thy nest ,is this corner of the world full of woe .

[5] From highest Heaven's pinnacle ,they utter a cry for thee
In this snare - place the World I know not what Fortune hath befallen thee that with it ,thou art fascinated

[6] Counsel ,I proffer thee take it to mind ; bring it into action
For ,from the Pir of Tarikat the Path I recollect this matter .

[7] Suffer not grief for the World ; take not my counsel from thy mind
For ,from a wayfarer ,I recollect this sweet saying

[8] Give contentment to that God given unloose the frown from thy forehead
For ,the door of choice is not open to me and thee .

[9] From the world of unstable nature ,seek not uprightness of covenant
For ,this old woman is the bride of a thousand Lovers .

[10] In the smile of the rose ,is no trace of the covenant of fidelity
O Bulbul lover ; bewail ; for it is the place of wail .

[11] O languid verse wherefore bearest thou envy towards Hafiz
God - given ,are the acceptance of the heart ; and the grace of speech .

[1] Komm! es ruht der Pallast der Hoffnung auf lustigen Pfeilern, Komm und bringe mir Wein, unsere Tage sind Wind.

[2] Gerne weih' ich als Sklav mich jenem muthigen Geiste, Der auf der weiten Welt aller Verbindung entsagt.

[3] Soll ich dir sagen, wie gestern der Lichtboth himmlischer Freuden In die Schenke zu mir heimliche Kunde gebracht.

[4] O hochfliegender Falk! du wohnst auf dem Baume des Lebens, Dieser Winkel des Grams ziemet dir übel zum Nest.

[5] Horch! sie rufen auf dich herab von den Zinnen des Himmels, Wahrlich ich weiß nicht, was hier in dem Netze dich hält.

[6] Ich ertheile dir Rath, merk' ihn, und handle nach solchem, Denn ich habe das Wort selber vom Meister gelernt.

[7] Kümmere dich nicht um die Welt, und meine Lehren vergiß nicht; Diesen verliebten Scherz ließ mir ein Wandrer zurück.

[8] Gieb dich in das, was geschehn, enthülle die Stirne von Locken, Weder mir noch dir hat man gegeben die Wahl.

[9] Such' nicht Glauben und Treu' bei der Welt der leichtfertigen Dirne, Tausend Werber ja hat diese verrufene Braut.

[10] Weder Dauer noch Treu' bezeichnet das Lächeln der Rose Liebende Nachtigall klag'! Stoffes zu Klagen genug!

[11] Was beneidest du Hafisens strömende Verse? Wiß' es hat ihm ein Gott Anmuth der Rede verliehn.